Carduus marianus

De eerste patiënt die ik met dit middel behandelde, was een patiënt met een zogenaamde cardio-hepatogene reflex. Hij had precordiale pijnen die uitstraalden naar de keel. Dit ging gepaard met palpitaties en met pijn in de linker leverkwab, die verergerde bij palperen. Deze pijn straalde ook uit naar de rechter schouder. De patiënt dacht dat hij angina pectoris had. Het hart was bij verder specialistisch onderzoek normaal, maar lever en milt waren vergroot. Aan de benen had hij veel varices en hij had hemorroïden, die af en toe bloedden. Ook werd hij geplaagd door spontane bloedneuzen. Dit vond hij enerzijds wel naar, maar anderzijds was het ook prettig omdat het de spanning in zijn hoofd verlichtte. Tijdens het lopen voelde hij pijn in de leverstreek, die uitstraalde naar links. De patiënt was een liefhebber van bier. De diagnose van de internist was een beginnende levercirrose met vergrote milt door alcohol-intoxicatie. Hij kreeg natuurlijk de raad het bier te laten staan, maar dat lukte hem maar gedeeltelijk. Carduus marianus D1 heeft hem toch van de klachten afgeholpen in de rijd van een klein jaar. Hij kreeg geleidelijk minder behoefte aan bier en meer trek in zijn normale voedsel. De apathie verdween en de oude werklust kwam terug, met ook weer belangstelling voor zijn omgeving. Het viel hem ook op dat hij nu weer kon onthouden wat hij van plan was om te doen. Hij ging in zijn vrije tijd weer wandelen met zijn gezin en had daarbij geen pijn meer.

 

Indicaties

  • Bij levercirrose is Flor de piédra een goed, dubbelblind onderzocht middeL Hierbij zijn de leverfuncties gestoord; de milt is echter niet vergroot . Dit is bij Carduus marianus wel het geval. Lever en milt kunnen dan samen de hele buikholte vullen en nog genezen met Carduus marianus.

 

Dosering:

D1

Dit mag ongestoord langdurig en frequent worden gegeven.